“မဲေဆာက္လမ္းမ်ား”

ဘေစာတင္


ေသာင္ရင္းျမစ္ဒီဘက္ကမ္းက မဲေဆာက္လမ္းေတြဟာ
ဒဏ္ရာေတြနဲ ့ခ်ဳပ္ထားတဲ့ရင္ဘတ္ေတြကို
အမာရြတ္အထပ္ထပ္နဲ ့ေဆးခ်ယ္ေပးခဲ့
ေရးေတးေတးမွဳန္၀ါး၀ါး
အနာဂတ္တံတားတစင္းဟာ
ျမ၀တီမွာအနားသတ္ခ်င္တယ္၊

ဒါဟာထိုင္းၿမိဳ ့တဲ့လား မယံုခ်င္စရာ
ေနရာအႏွံ ့အျပားမွာ ေလးျဖဴရဲ့ေပါက္ကြဲသံေတြ
စိုင္းစိုင္းခမ္းလွိဳင္ရဲ့ဟစ္(ပ္)ေေဟာ(ပ္)့ေတြနဲ ့
ျမန္မာေတြရင္ခုန္ေနတဲ့ၿမိဳ ့ဟာ
ထိုင္းၿမိဳ ့တဲ့လား၊

ထိုင္းစီးပြါးေရးအတြက္
ျမန္မာ့ေခၽြးေတြ တသြင္သြင္စီးဆင္းေနၾက
မဲေဆာက္လမ္းေပၚမွာ၊

ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္
ဘ၀ေတြကိုစေတးပစ္ေနၾက
မဲေဆာက္လမ္းေပၚမွာ၊

အနာဂတ္ကိုတို ့ပိုင္တယ္ဆိုတဲ့ယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ ့
ခရီးရွည္ႀကီးကိုခ်ီတက္ေနၾက
မဲေဆာက္လမ္းေပၚမွာ၊

ဒီဘက္ကမ္းမွာ လွ်ပ္စစ္မီးေတြလင္းထိန္လို ့
ဟိုဘက္ကမ္းကမ္းမွာေတာ့ အရာရာေတြဟာ ေမွးမွိန္လို ့
အႀကိမ္တရာဆုေတာင္းခဲ့တာေတာင္
အေမွာင္ထုကဆက္ႀကီးစိုးေနဆဲ၊

ထိုင္းဘက္ျခမ္းက ေ၀ဒနာေတြ
ႏွစ္ထပ္အခ်ဳပ္မွာကပည္းတင္တယ၊္
ဇိမ္ခန္းေတြမွာမွတ္တမ္းတင္တယ္၊
ရဲလိုက္ဖမ္းလို ့ေျပးရတဲ့ ဖိနပ္ပါးပါးေတြဟာ
မ်က္ရည္စိုရြဲလို ့
အဲဒီမဲေဆာက္လမ္းေပၚမွာ၊

အက်ဥ္းေထာင္နံရံေတြကို ရြံမုန္းမိမွ
အက်ယ္ေထာင္မွာနားခိုၾကရတဲ့ဘ၀ေတြ၊

သမိုင္းသစ္အတြက္ေသြးနဲ ့ေရးမယ္ဆံုးျဖတ္ၿပီးမွ
ေသြးပ်က္သြားတဲ့ဇာတ္၀င္ခန္းေတြ၊

အသားထဲကေလာက္ထြက္ျပီး
အဲဒီေလာက္ေကာင္ေတြရဲ့စားသံုးျခင္းခံရတဲ့ဘ၀ေတြ။
အဲဒါေတြအားလံုးမဲေဆာက္သိတယ္၊

ေတာက္ပတဲ့ေနေရာင္ျခည္ေအာက္မွာ
လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ ေၾကကြဲဖြယ္ဘ၀မ်ား
လဲၿပိဳမွဳမ်ား
စကားလံုးနဲ ့ဖြင့္ဆိုလို ့မရတဲ့အထိအရွမ်ား
ဒုကၡဆိုတဲ့ႀကိဳးတေခ်ာင္းကိုမွ
မက္မက္စက္စက္တြယ္ဖက္ေနရမွဳမ်ား
ခါးသည္းမွဳေတြေတာင္မွ အခ်ိန္ၾကာလာတဲ့အခါ
ခ်ိဳတယ္လို ့ျဖစ္သြားၾကတာမ်ား
အဲဒီအရာအားလံုးဟာ
မဲေဆာက္ၿမိဳ ့ကျျမန္မာျပခန္းေတြဘဲေပါ့၊

မဲေဆာက္လမ္းေတြေပၚမွာ
အရာရာျဖစ္ႏိုင္တယ္၊
အဲဒီအရာရာဟာ
အခါခါျပန္တည္ေဆာက္ခ်င္တဲ့အိပ္မက္ထဲကထီးနန္းေတြ
ေတာ္၀င္ပန္းခင္းထဲက ရင္ခုန္လွိဳင္းသစ္ေတြ၊

ရန္ကုန္ၿမိဳ ့ႀကီးဟာ ငါ့ရင္မွာေလာင္ကၽႊမ္းလလို ့
ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီးဟာငါ့ရင္မွာေျပာင္းျပန္စီးလို ့
အေနာက္ရိုးမဟာရင္မွာခ်ိတ္ဆြဲလို ့
ဒါေတြအားလံုးကို ေၾကာပိုးအိတ္ထဲထည့္ၿပီး
မဲေဆာက္လမ္းမေပၚမွာ
ငါရွိေနတယ္၊